همش از این میترسیدم که لابلای حرفاش باز بگه قراره با بچه ها بریم بیرون...و شد و گفت. 

دوستاش (حداقل دوستای دانشگاهیش) بد نیستن. خوبن. حداقل بخاطر شرایطشونم شده با حجاب خوبی میرن بیرون. ی سریشون متاهلن یه سری مجرد. ولی نمیدونم من چرا انقد نسبت به بیرون رفتنش با دوستاش آلرژی دار شدم. شاید بخاطر یوقت ها مقاومت هاش سر حفظ دوستاش یا اینکه میگفت من ادمی نیستم که شوهرم کنم بخوام بعدا رابطمو با دوستام قطع کنم و...(یه سری اینجور حرفای فمنیستی، که اگه خودش اولا نمیگفت و اصرار نمیداشت روشون من خودم حتما میذاشتمش با دوستاشم بیرون بره و حساس نمیشدم بهش. ولی وقتی از بیرون رفتن با دوستاش و قرار گذاشتنشون میگه حس بدی بهم دست میده ناشی از این که دوستاشو بیشتر پایه میدونه، راحته یا... ؛ )

شاید تیتر پستم جواب نداشته باشه و نخواد و خودش میگه این چه سوال احمقانیه. اگه به اولویت و انتخاب باشه قطعا تو!ولی میدونم همراهش دوستاشم براش مهمن. اگه بگم دوستاتو بیخیال شو نمیگم مقاومتی نمیکنه، حتما میکنه، ولی نهایتا حرف منو میکنه (دلخورم باشه ولی میکنه)

واقعا نمیدونم و نمیتونم دیگه براش چجوری توضیح بدم یا قانعش کنم مرد دوست نداره زنش با دوستای مجردش زیاد بره بیرون. کافه و...

حالا میگه ما زیاد نمیریم. خب هفته ای یکبار میرید. یا میگه دیگه روزای آخر دانشگامونه و... . پیش از فرجه، هفته اخر باز رفتن بیرون و گفت روز اخریه اینجاییم. گفتم اوکی. فرجه تموم شد الان فردا میخوان برن دانشگاه باز و لابلای امتحانش (دوشنبه سه شنبه) تعطیلن، باز برنامه میچینن برن بیرون و کافه و جاهای شلوغ و دیدنی و طبیعت و...، میگه روزای اخری هست دانشگاهیم با بچه ها. و من میدونم باز اینا ترم تابستانی هم دارن و روز آخرشون نیست. حتی بعداز پاییزم که بیان سرکار، باز پنجشنبه جمعه ها باید برن دانشگاه واحد پاس کنن. پس با خیال راحت و قطعی تا برج 10-11 امسال اینا کلاس و دانشگاه دارن و همدیگرو میبینن و باز پیش همن بیرون میرن و...!!!!!